Homofobia? Tak, to tutaj.

Polska na tęczowej mapie Europy.

Po której stronie tęczy jest Europa? Nowy raport o prawach LGBTI.

 Choć wydawać by się mogło, że Europa od lat zmierza niezmiennie ku postępowi i równości, ILGA-Europe "Rainbow Map" wskazuje obszary, w których wciąż jest wiele do zrobienia.

Raport ILGA-Europe "Rainbow Map" to coroczna publikacja, która ocenia sytuację praw osób LGBTI (lesbijek, gejów, osób biseksualnych, transpłciowych i interseksualnych) w różnych krajach Europy. Nie mierzy postaw społeczeństwa ani poziomu akceptacji wobec osób LGBTI, ale oparty jest na obiektywnej analizie krajowego prawodawstwa oraz praktyki egzekwowania przepisów prawa.

"Rainbow Map" bierze pod uwagę 49 europejskich krajów, które ocenia pod kątem różnych kryteriów związanych z prawami osób LGBTI, takich jak:

• Prawodawstwo antydyskryminacyjne: obecność i skuteczność przepisów chroniących osoby LGBTI przed dyskryminacją.
• Równość małżeńska i uznawanie związków partnerskich: dostępność i uznawanie małżeństw jednopłciowych oraz związków partnerskich.
• Prawa rodzicielskie: prawa adopcyjne i rodzicielskie dla par jednopłciowych.
• Tożsamość płciowa: przepisy dotyczące uznawania i ochrony tożsamości płciowej osób transpłciowych.
• Przemoc i przestępstwa z nienawiści: przestępstwa motywowane nienawiścią wobec osób LGBTI oraz środki prawne i ochronne przeciwdziałające takim przestępstwom.
• Wolność zgromadzeń, zrzeszania się i wypowiedzi: prawo do organizowania się, zgromadzeń i wyrażania opinii bez obawy przed represjami.

Na podstawie analizy tych kryteriów, każdy kraj otrzymuje wynik procentowy oraz pozycję w rankingu "Rainbow Map".

Celem raportu ILGA-Europe "Rainbow Map" jest wskazanie, które kraje podejmują skuteczne działania na rzecz ochrony praw osób LGBTI, a które potrzebują większych zmian. Raport służy również jako narzędzie dla organizacji działających na rzecz praw człowieka, polityków i decydentów, umożliwiając ocenę postępów oraz identyfikację obszarów wymagających poprawy. Co o sytuacji osób LGBTI w Europie mówią ogólne statystyki?

• Terapie konwersyjne są zakazane tylko w 10 krajach.
• Brak ochrony przed dyskryminacją: w 6 krajach osoby LGBTI nie mają żadnej ochrony przed dyskryminacją.
• Pełne pokrycie SOGIESC w przepisach antydyskryminacyjnych mają Belgia, Bośnia i Hercegowina, Dania, Islandia, Czarnogóra i Hiszpania.
• Przestępstwa z nienawiści i mowa nienawiści na tle orientacji seksualnej, tożsamości płciowej i cech płciowych są zakazane w Belgii, Danii, Islandii, na Malcie oraz w niektórych regionach Hiszpanii i Wielkiej Brytanii.
• Równość małżeńska dla par jednopłciowych jest dostępna tylko w 21 krajach.
• Brak ochrony prawnej dla związków jednopłciowych: 18 krajów nie ma żadnej ochrony prawnej dla związków jednopłciowych.
• Pełne uznanie rodzicielstwa osób transpłciowych jest tylko w 6 krajach.
• Zakaz niepotrzebnych interwencji chirurgicznych lub medycznych na dzieciach interseksualnych istnieje tylko w Niemczech, Grecji, Islandii, na Malcie, w Portugalii i Hiszpanii.
• Brak procedury prawnej uznania płci: 10 krajów nadal nie ma żadnej procedury prawnej lub administracyjnej uznania płci. W Bułgarii, na Węgrzech i w Rosji przepisy prawne całkowicie uniemożliwiają prawne uznanie płci.
• Uznanie płci na podstawie samookreślenia: tylko w 11 krajach osoby transpłciowe mogą uzyskać prawne uznanie płci na podstawie samookreślenia.
• Ograniczenie wolności zgromadzeń i stowarzyszania się dla społeczności LGBTI w co najmniej 13 krajach.
• Orientacja seksualna i tożsamość płciowa jako kryteria kwalifikacyjne do ubiegania się o azyl są uznawane w 27 krajach. Osoby interseksualne są chronione prawnie tylko w 6 krajach.

Autorytarni liderzy wciąż aktywizują swój elektorat, podsycając homofobię. Środowiska prorównościowe wykazują jednak silną wolę polityczną, aby honorować zobowiązania dotyczące promowania i ochrony praw osób LGBTI. Ranking ILGA-Europe "Rainbow Map" pokazuje, gdzie widać postęp, a gdzie sytuacja osób LGBTI wymaga natychmiastowej poprawy.

Kluczowe wyniki ILGA-Europe "Rainbow Map" 2024

• Malta: Malta zajmuje pierwsze miejsce w rankingu od ostatnich 9 lat. Islandia z 83 punktami awansowała na drugie miejsce, wzrastając o trzy miejsca dzięki nowemu prawodawstwu zakazującemu terapii konwersyjnych i zapewniającemu opiekę zdrowotną specyficzną dla osób transpłciowych, opartą na depatologizacji. Belgia również zakazała terapii konwersyjnych i obecnie zajmuje trzecie miejsce w rankingu z wynikiem 78 punktów.
• Najniżej w rankingu: Trzy kraje na końcu skali Rainbow Map to Rosja (2%), Azerbejdżan (2%) i Turcja (5%). Rosja straciła 7 punktów i spadła o 3 miejsca z powodu federalnego prawodawstwa zakazującego prawnego uznania płci oraz opieki zdrowotnej specyficznej dla osób transpłciowych.
• Polska: Polska nadal znajduje się na końcu rankingu UE z wynikiem 18%, zaraz za nią są Rumunia (19%) i Bułgaria (23%).

Trendy i wyzwania:

• Nowe przepisy: Niemcy i Szwecja wprowadziły nowe akty prawne dotyczące uznania płci, które upraszczają procedury i znoszą restrykcyjne wymagania medyczne​.
• Problemy w innych krajach: Ukraina, dążąc do przystąpienia do UE, zmaga się z wyzwaniami związanymi z prawami osób LGBTI, co może wpływać na jej postępy w negocjacjach akcesyjnych.

Ludzie, nie ideologie

Jak zmienić Polskę w kraj przyjazny osobom LGBTI?

Polska najbardziej homofobicznym krajem w Unii Europejskiej.

Jak wiemy, według tęczowego rankingu ILGA-Europe "Rainbow Map" Polska po raz kolejny zajęła ostatnie miejsce w Unii Europejskiej. Jesteśmy też w niechlubnej ostatniej dziesiątce państw europejskich.

Publikowany corocznie od 2009 przez ILGA-Europe raport "Rainbow Map" obejmuje 49 krajów ocenianych pod kątem poszanowania praw osób LGBTI.

Polska po raz kolejny zajęła w nim ostatnie miejsce spośród członków Unii Europejskiej, uzyskując wynik 18%. Przed nami znalazły się m.in. Rumunia (19%) i Bułgaria (23%). W ogólnoeuropejskim rankingu Polska uplasowała się na 41. miejscu spośród 49 ocenianych krajów. Mniej punktów uzyskały tylko: San Marino (15%), Monako (14%), Białoruś (11%), Armenia (9%), Turcja (5%), Azerbejdżan (2%) i Rosja (2%).

Kluczowe problemy w Polsce według raportu ILGA-Europe:

• Brak przepisów antydyskryminacyjnych: w Polsce nadal brakuje kompleksowych przepisów chroniących osoby LGBTI przed dyskryminacją w różnych sferach życia, takich jak zatrudnienie, edukacja czy opieka zdrowotna.
• Ograniczenia praw rodzinnych: Polska nie uznaje małżeństw jednopłciowych ani związków partnerskich, co ogranicza prawa rodzicielskie par jednopłciowych, takie jak adopcja dzieci.
• Przestępstwa z nienawiści i mowa nienawiści: choć w Polsce istnieją przepisy dotyczące przestępstw z nienawiści, nie są one wystarczająco egzekwowane, a przestępstwa motywowane nienawiścią wobec osób LGBTI są nadal powszechne.
• Tożsamość płciowa: Polska nie posiada przepisów ułatwiających osobom transpłciowym prawne uznanie ich tożsamości płciowej. Proces zmiany płci prawnej jest skomplikowany i wymaga m.in. decyzji sądowej.
• Integracja osób interseksualnych: brakuje przepisów chroniących integralność cielesną osób interseksualnych, a medyczne interwencje na niemowlętach i dzieciach interseksualnych są nadal praktykowane bez ich świadomej zgody​​.

W dobrą stronę

To prawda – raport ILGA-Europe bezlitośnie obnażył braki w polskich przepisach umożliwiające łamanie praw człowieka osób LGBTI. Prawdą jest także, że opisywane w raporcie ILGA-Europe Annual Review 2024 przykłady haniebnych wypowiedzi oraz praktyk polskich polityków, samorządowców czy ludzi mediów przyprawiają o ciarki wstydu i przerażenia.

Wciąż jednak można odnaleźć ziarenko nadziei zasiane między kolejnymi stronami raportu. Jako pozytywny aspekt naszej rzeczywistości organizacja wskazuje aktywność społeczeństwa obywatelskiego. Mimo trudnej sytuacji prawnej, organizacje pozarządowe i aktywiści w Polsce niestrudzenie działają na rzecz praw osób LGBTI, organizując marsze równości i kampanie społeczne.

Raport ILGA-Europe "Rainbow Map" 2024 podkreśla konieczność wprowadzenia zmian legislacyjnych i politycznych, które obiektywnie poprawią sytuację praw osób LGBTI w Polsce. Wskazuje także na potrzebę zwiększenia świadomości społecznej i wzmocnienia ochrony praw człowieka dla wszystkich obywateli, niezależnie od ich orientacji seksualnej czy tożsamości płciowej​.

Zalecenia ILGA-Europe do wprowadzenia w Polsce:

• Przyjęcie środków prawnych w celu uznania i ochrony par jednopłciowych, takich jak zarejestrowany związek partnerski.
• Przyjęcie przepisów umożliwiających parom jednopłciowym dostęp do adopcji drugiego rodzica.
• Wprowadzenie ustaw o przestępstwach z nienawiści, które wyraźnie obejmują wszystkie przestępstwa motywowane uprzedzeniami na podstawie SOGIESC (orientacji seksualnej, tożsamości płciowej, ekspresji płciowej i cech płciowych).

Po tęczowej stronie mocy

Czy Polska stanie się krajem przyjaznym osobom LGBTI? To pytanie, na które nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Trafna prognoza zależy od wielu zmiennych, zarówno politycznych, społecznych, jak i kulturowych.

Obecnie, ze względu na brak ustawodawstwa chroniącego przed dyskryminacją, brak uznania związków jednopłciowych oraz agresywną retorykę anty-LGBTI ze strony niektórych polityków i instytucji, w tym Kościoła katolickiego, nasz kraj uznawany jest za jeden z najbardziej homofobicznych w Europie.

Niemniej, istnieją pewne wskaźniki i trendy, które mogą dawać nadzieję na poprawę sytuacji.

• Zmiany polityczne: wynik wyborów parlamentarnych w 2023 roku, w których rządząca partia PiS straciła władzę na rzecz opozycji, daje pewne nadzieje na zmiany legislacyjne i większą ochronę praw osób LGBTI. Nowa koalicja rządowa ma w swoim programie postulat dotyczący praw człowieka, w tym praw osób LGBTI.
• Społeczna akceptacja: badania opinii publicznej pokazują, że młodsze pokolenia Polaków są bardziej otwarte i akceptujące wobec osób LGBTI. Z biegiem czasu zmiany pokoleniowe mogą prowadzić do większej społecznej akceptacji.
• Wpływ Unii Europejskiej: UE wywiera presję na Polskę w kwestii przestrzegania praw człowieka, w tym praw osób LGBTI. Ograniczenie funduszy UE dla Polski z powodu naruszeń praworządności może skłonić rząd do wprowadzenia bardziej inkluzywnych polityk.

Polska ma potencjał, aby stać się bardziej przyjaznym krajem dla osób LGBTI, jednak wymaga to zarówno zmian legislacyjnych, jak i ewolucji społecznej akceptacji. Ostateczny wynik będzie zależał od wielu czynników, w tym przyszłych wyborów politycznych, presji międzynarodowej i zmian w postawach społecznych.

Tęczowa Europa

Prawa osób LGBTI? Bierzmy przykład z innych członków UE.

W awangardzie Europy

Życie społeczności LGBTI w krajach Unii Europejskiej różni się znacząco w zależności od kraju, ale można wskazać wiele pozytywnych przykładów miejsc, gdzie osoby LGBTI od dawna cieszą się wysokim poziomem akceptacji i praw.

W wielu krajach UE społeczność LGBTI żyje w bardziej akceptujących i wspierających warunkach dzięki postępowemu prawodawstwu, silnym ruchom społecznym i szerokiej akceptacji społecznej. Kraje takie jak Holandia, Szwecja, Niemcy i Hiszpania pokazują, jak legislacja i kultura mogą wspierać równość i inkluzję osób LGBTI.

Holandia

• Prawo i akceptacja społeczna: Holandia była pierwszym krajem na świecie, który zalegalizował małżeństwa osób tej samej płci w 2001 roku. Kraj ten posiada silne prawodawstwo antydyskryminacyjne, które chroni osoby LGBTI w różnych sferach życia, w tym w pracy, edukacji i dostępie do usług publicznych. Holenderskie społeczeństwo jest bardzo otwarte i akceptujące wobec społeczności queerowej, co znajduje odzwierciedlenie w licznych festiwalach i wydarzeniach, takich jak Amsterdam Pride.
• Inicjatywy społeczne: holenderskie miasta, takie jak Amsterdam i Rotterdam, oferują szeroką gamę usług i wsparcia dla osób LGBTI, w tym poradnictwo, wsparcie zdrowotne i liczne organizacje pozarządowe działające na rzecz równości i akceptacji. Przykładem jest COC Nederland, najstarsza na świecie organizacja LGBTI, która działa od 1946 roku.

Szwecja

• Prawodawstwo i ochrona prawna: Szwecja jest znana z postępowego podejścia do praw człowieka, w tym praw osób LGBTI. Kraj ten zalegalizował małżeństwa osób tej samej płci w 2009 roku i oferuje adopcję dla par jednopłciowych. Szwecja posiada silne prawo antydyskryminacyjne, które obejmuje orientację seksualną i tożsamość płciową.
• Kultura i społeczność: Sztokholm jest jednym z najbardziej przyjaznych miast dla osób LGBTI w Europie, oferując szeroką gamę wydarzeń, klubów i miejsc spotkań dla społeczności queerowej. Stockholm Pride, największy festiwal LGBTI w Skandynawii, jest corocznym wydarzeniem, które przyciąga tysiące uczestników z całego świata.

Niemcy

• Postęp w prawodawstwie: Niemcy zalegalizowały małżeństwa osób tej samej płci w 2017 roku. Kraj ten posiada również solidne prawo antydyskryminacyjne, które chroni osoby LGBTI w miejscach pracy, edukacji i innych dziedzinach życia publicznego.
• Wsparcie społeczne: Berlin jest jednym z najbardziej dynamicznych i różnorodnych miast w Europie, jeśli chodzi o życie osób LGBTI. Miasto oferuje liczne bary, kluby, organizacje wspierające oraz wydarzenia kulturalne dedykowane społeczności LGBTI. Berliński Christopher Street Day (CSD) to jedno z największych wydarzeń pride w Europie, które celebruje różnorodność i równość.

Hiszpania

• Prawa i akceptacja: Hiszpania zalegalizowała małżeństwa osób tej samej płci w 2005 roku i od tego czasu stała się jednym z najbardziej przyjaznych krajów dla społeczności LGBTI. Kraj ten posiada silne prawa antydyskryminacyjne i oferuje wsparcie dla osób transpłciowych, w tym łatwiejszy dostęp do zmiany płci prawnej.
• Kultura LGBTI: Barcelona i Madryt są znane z otwartości i akceptacji dla osób LGBTI. W tych miastach odbywają się liczne wydarzenia pride, takie jak Barcelona Pride i Madryt Orgullo (MADO), które przyciągają tysiące uczestników i promują równość i akceptację.

Dobry czas na zmiany? Teraz!

Choć trzeba przyznać, że w raporcie ILGA-Europe nieźle nam się oberwało, niewątpliwym plusem publikacji jest wskazanie dobrych praktyk, które poszczególne europejskie kraje wdrożyły w ciągu ostatniego roku, by poprawić sytuację zamieszkujących je osób LGBTI. To gotowe kompendium wiedzy dla polskich rządzących – wystarczy tylko chcieć z niego skorzystać.

Dobre praktyki wdrożone w ciągu ostatniego roku według raportu ILGA-Europe:

Równość i niedyskryminacja

• Belgia, Cypr, Islandia, Norwegia i Portugalia zakazały praktyk konwersyjnych w tym roku.
• Grecja zmieniła swoje przepisy antydyskryminacyjne, aby w pełni chronić osoby ze względu na orientację seksualną, tożsamość płciową, ekspresję płciową i cechy płciowe (SOGIESC) we wszystkich obszarach życia.
• Rządy we Francji, Malcie, Szkocji i Walii uruchomiły nowe plany działania zobowiązujące się do równości LGBTI.
• Estonia, Finlandia, Niemcy, Liechtenstein, Holandia, Słowenia i Szwajcaria zniosły ograniczenia dotyczące krwiodawstwa dla osób LGBTI.

Rodzina

• Estonia i Grecja uchwaliły ustawy pozwalające parom tej samej płci na zawieranie małżeństw i adopcję dzieci. Liechtenstein również uchwalił ustawę o adopcji.
• Łotwa przyjęła ustawę o związkach cywilnych dla par tej samej płci, ale nie weszła jeszcze w życie.

Przestępstwa z nienawiści i mowa nienawiści

• Niemcy zmieniły swoje prawo karne, uwzględniając SOGIESC jako czynnik zaostrzający w przypadku przestępstw z nienawiści. Bułgaria i Słowenia również zmieniły swoje przepisy, ale uwzględniły jedynie orientację seksualną.
• Litwa opublikowała nowe polityki zwalczania nienawiści wobec osób LGBTI, choć ich przepisy uznają jedynie orientację seksualną jako motywację do nienawiści.

Prawne uznanie płci

• Dania wydała nowe zarządzenie administracyjne pozwalające niepełnoletnim osobom transpłciowym na uzyskanie prawnego uznania płci (LGR).
• Niemcy i Szwecja przyjęły nowe ustawy dotyczące LGR, ale nie weszły one jeszcze w życie.

Mała wyspa z wielkim sercem

Malta od wielu lat jest liderem w rankingu ILGA-Europe, co czyni ją jednym z najbardziej przyjaznych krajów dla osób LGBTI. Wynika to z wielu postępowych praw i działań na rzecz równości. Oto kluczowe aspekty dotyczące praw osób LGBTI w Malcie.

Małżeństwa jednopłciowe i adopcja

• Legalizacja małżeństw jednopłciowych: Malta zalegalizowała małżeństwa jednopłciowe w lipcu 2017 roku, co było dużym krokiem naprzód dla równości partnerskiej.
• Adopcja dzieci przez pary jednopłciowe: adopcja jest również dozwolona dla par jednopłciowych od kwietnia 2014 roku, co zapewnia równe prawa w tworzeniu rodzin.

Zakaz praktyk konwersyjnych

• Malta wprowadziła zakaz praktyk konwersyjnych w grudniu 2016 roku, stając się jednym z pierwszych krajów w Europie, które wprowadziły takie prawo.

Prawo antydyskryminacyjne

• Kraj posiada silne przepisy antydyskryminacyjne, które chronią osoby LGBTI przed dyskryminacją w różnych aspektach życia, w tym w pracy, opiece zdrowotnej i edukacji. Te przepisy zostały wzmocnione w 2012 roku.

Prawa osób transpłciowych

• Malta zapewnia łatwy dostęp do legalnego uznania płci od kwietnia 2015 roku, co oznacza, że osoby transpłciowe mogą zmieniać swoje imię i płeć w dokumentach bez konieczności przechodzenia operacji czy terapii hormonalnej.
• Wprowadzenie polityk opartych na depatologizacji transpłciowości również nastąpiło w 2015 roku, co oznacza, że transpłciowość nie jest traktowana jako choroba.

Akceptacja społeczna

• Malta cieszy się wysokim poziomem akceptacji społecznej dla osób LGBTI. Społeczeństwo maltańskie jest generalnie otwarte i wspierające, co jest odzwierciedlone w różnych inicjatywach społecznych i kulturalnych.

Edukacja i kampanie społeczne

• Na Malcie prowadzone są liczne kampanie edukacyjne mające na celu zwiększenie świadomości na temat praw osób LGBTI oraz zwalczanie homofobii i transfobii. Aktywne działania w tym zakresie trwają od 2015 roku.

Równouprawnienie w opiece zdrowotnej

• Osoby LGBTI mają dostęp do równej opieki zdrowotnej, w tym opieki związanej z potrzebami zdrowotnymi specyficznymi dla osób transpłciowych i interseksualnych. Znaczące zmiany w tej dziedzinie nastąpiły po 2015 roku.

Wsparcie rządowe

• Rząd Malty aktywnie wspiera inicjatywy na rzecz równości LGBTI, co jest widoczne w programach rządowych mających na celu ochronę i promocję praw tej społeczności. Malta była również liderem w opracowywaniu Narodowej Strategii Równości LGBTIQ na lata 2018-2022.

Malta jest przykładem kraju, który dzięki postępowym prawom i politykom oraz wysokiemu poziomowi akceptacji społecznej stworzył przyjazne i wspierające środowisko dla osób LGBTI.

Jesteś wartościowy, wartościowa, wartościowe

Nie pozwól wmówić sobie, że jest inaczej.

Kiedy powiedzieć DOŚĆ?

Wyróżnianie się na tle seksualnym czy płciowym może być trudnym i traumatycznym doświadczeniem. Niezrozumienie, dyskryminacja, a nawet prześladowanie – osoby LGBT często zmagają się z tymi problemami.

Dyskryminacja i przemoc mogą przybierać różne formy. Fizyczne ataki i obraźliwe słowa są najbardziej oczywistymi przejawami agresji, ale istnieje wiele innych, często pomijanych przez świadków. Przemoc i dyskryminacja mogą także manifestować się jako:

• niemiłe komentarze, również w internecie,
• nieuczciwe traktowanie,
• niewybredne żarty,
• obraźliwe hasła pisane o kimś,
• rozpowszechnianie czyichś prywatnych zdjęć,
• nakłanianie do samookaleczenia,
• wykluczanie z grupy,
• zastraszanie,
• molestowanie,
• niszczenie czyichś rzeczy.

Nie musisz tolerować takich zachowań. Reaguj bezpośrednio na krzywdzące teksty, zarówno skierowane do Ciebie, jak i do osób w Twoim otoczeniu. Powiedz na przykład: "Nie mów tak. To nie jest śmieszne. To nieprawda. To niesprawiedliwe. Nie zgadzam się z Tobą. To było głupie i niestosowne. Proszę, zostaw mnie/go/ją/je." Skieruj bezpośrednio do atakującego słowa: "Stop! Przestań!". Nawet takie proste reakcje pokazują, że agresja wobec drugiej osoby jest nieakceptowalna.

Zwracaj się także o pomoc do innych osób, nawet przechodniów na ulicy czy znajomych w szkole. Jeśli to możliwe, powiadom osoby odpowiedzialne za bezpieczeństwo, takie jak opiekunowie, nauczyciele, przełożeni, właściciele lokali, kierowcy autobusów, personel siłowni... Możesz również wezwać policję lub poprosić kogoś obok, aby to zrobił.

W przypadku cyberprzemocy zgłaszaj szkodliwe treści administratorom stron internetowych, forów czy czatów. Oznacz ich w komentarzu lub napisz do nich wiadomość.

Jeśli czujesz, że problemy Cię przytłaczają i nie radzisz sobie z własnymi emocjami, nie wahaj się szukać pomocy. Może Cię dręczyć wiele wątpliwości. Porozmawiaj z kimś o nich i skonfrontuj je z rzeczywistością.

Jeżeli czujesz, że nie radzisz już sobie ze stresem, niezrozumieniem lub innymi trudnościami, nie zamykaj się na innych. Istnieje wiele bardziej lub mniej sformalizowanych sposobów na poradzenie sobie z trudnościami emocjonalnymi i psychologicznymi.

Poczucie bezpieczeństwa, zrozumienia, akceptacji jest ważne dla każdego, niezależnie od orientacji seksualnej czy tożsamości płciowej. Pamiętaj, że istnieją miejsca i specjaliści gotowi ci pomóc. Nie wahaj się szukać wsparcia, gdy tylko tego potrzebujesz.

Jeżeli doświadczasz prześladowań lub niezrozumienia przez najbliższych, szukaj pomocy w następujących miejscach:

• Organizacje pozarządowe i stowarzyszenia LGBT+: takie organizacje często oferują specjalistyczne wsparcie dla młodych osób LGBT+, w tym porady psychologiczne, grupy wsparcia oraz informacje o prawach i możliwościach.
• Telefoniczne i internetowe linie wsparcia: istnieją linie wsparcia, gdzie młodzi ludzie mogą anonimowo porozmawiać z wykwalifikowanymi doradcami na temat swoich problemów i otrzymać wsparcie emocjonalne.
• Grupy wsparcia i spotkania: w niektórych większych miastach organizowane są grupy wsparcia dla młodych osób LGBT+, gdzie mogą spotkać osoby w podobnej sytuacji, dzielić się doświadczeniami i otrzymać wsparcie od innych.
• Szkoły i uczelnie: niektóre szkoły i uczelnie posiadają zasoby i grupy wsparcia dla młodzieży LGBT+, takie jak kluby GSA (Gay-Straight Alliance) lub podobne inicjatywy.
• Internetowe fora i grupy społecznościowe: istnieją internetowe fora, grupy na platformach społecznościowych oraz specjalne aplikacje przeznaczone dla młodych osób LGBT+, gdzie można znaleźć wsparcie i porady od innych użytkowników.
• Poradnie psychologiczne: specjalistyczne poradnie psychologiczne mogą pomóc młodym LGBT+ w radzeniu sobie z prześladowaniami i trudnościami emocjonalnymi. W ramach ośrodków publicznej ochrony zdrowia oferowane są różne formy wsparcia, takie jak porady psychologiczne, sesje psychoterapii indywidualnej, rodzinnej i grupowej oraz wsparcie psychospołeczne. Jeśli potrzebujesz wsparcia, możesz skorzystać z usług ośrodków środowiskowej opieki psychologicznej i psychoterapeutycznej dostępnych w ramach publicznej ochrony zdrowia. Osoby niepełnoletnie muszą mieć zgodę opiekuna prawnego na korzystanie z tych usług.
• Rodzina i przyjaciele: warto także szukać wsparcia u swoich bliskich, którzy są otwarci na dialog i chętni do zrozumienia sytuacji.

Wiedz, że istnieje wiele miejsc, gdzie możesz szukać pomocy i wsparcia. Każda sytuacja jest inna, dlatego warto poszukać opcji, która najlepiej odpowiada Twoim potrzebom i komfortowi.

Jeżeli czujesz, że podłożem twoich problemów jest orientacja seksualna czy tożsamość płciowa, szukaj pomocy w organizacjach wspierających osoby LGBT+. To instytucje wyspecjalizowane w pracy z tęczowym środowiskiem, co oznacza, że mają głębsze zrozumienie potrzeb, wyzwań i doświadczeń osób LGBT+. Dzięki temu mogą zapewnić młodzieży bezpieczną przestrzeń do bycia sobą bez obawy przed odrzuceniem czy niezrozumieniem.

Organizacje te często oferują różnorodne formy wsparcia emocjonalnego, takie jak grupy wsparcia, indywidualne sesje doradcze czy mentorstwo. Pomagają radzić sobie z trudnościami emocjonalnymi wynikającymi z ich orientacji seksualnej czy tożsamości płciowej, co jest kluczowe dla ich zdrowia psychicznego i samopoczucia.

Organizacje te mogą też zapewnić wsparcie prawne, co jest istotne w sytuacjach dyskryminacji czy potrzeby obrony swoich praw.

Wreszcie, organizacje LGBT+ stanowią ważną sieć wsparcia, mogącą połączyć cię z innymi osobami o podobnych doświadczeniach.

Organizacje wspierające osoby LGBT+ w Polsce:

• Kampania Przeciw Homofobii (KPH) – jedna z najstarszych organizacji LGBT+ w Polsce, oferująca wsparcie, porady prawne, kampanie edukacyjne i inne formy działalności na rzecz społeczności LGBT+.
• Lambda Warszawa – organizacja działająca na rzecz praw osób LGBT+ w Warszawie, oferująca wsparcie psychologiczne, poradnictwo prawne oraz różnorodne działania edukacyjne i kulturalne.
• Stowarzyszenie Tęczówka – organizacja działająca na rzecz osób LGBT+ i ich praw w Krakowie, oferująca wsparcie psychologiczne, poradnictwo prawne oraz działania kulturalne i edukacyjne.
• Miłość Nie Wyklucza – organizacja zrzeszająca rodziny osób LGBT+ oraz oferująca wsparcie dla młodzieży LGBT+ i ich bliskich.
• Fundacja Trans-Fuzja – fundacja zajmująca się prawami osób transpłciowych w Polsce, oferująca wsparcie psychologiczne, poradnictwo prawne i edukację.
• Inicjatywa Polska – organizacja wspierająca prawa osób LGBT+ w Polsce, zajmująca się edukacją, kampaniami społecznymi i wsparciem dla młodzieży LGBT+.
• KPH Łódź – oddział Kampanii Przeciw Homofobii działający w Łodzi, oferujący wsparcie i działania edukacyjne na rzecz osób LGBT+.
• Tolerado – organizacja działająca na rzecz praw osób LGBT+ w Białymstoku, oferująca wsparcie i edukację.

Każda z tych organizacji oferuje różnorodne formy wsparcia, poradnictwa, edukacji oraz organizuje wydarzenia i działania społeczne na rzecz młodzieży LGBT+. Jeżeli szukasz wsparcia, możesz skontaktować się bezpośrednio z wybraną organizacją lub szukać dodatkowych informacji na ich stronach internetowych.